Özü Kızartır Şiiri - Mehmet Şahan

ÖZÜ KIZARTIR

Yoğrulan hamuru saca vurunca,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Savrulan umuru taca vurunca,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Mevlâ’sından korkan özü kızartır!

Unu savurmadan dozuna bakar,
Daha yoğurmadan tozuna bakar!
Yakıp kavurmadan tuzuna bakar,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Mevlâ’sından korkan özü kızartır!

Hale gibi işmiş sürünsün diye,
Lüle gibi şişmiş bürünsün diye,
Lale gibi pişmiş görünsün diye,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Mevlâ’sından korkan özü kızartır!

Ateşi yakarken hara sabreder,
Odunu atarken zora sabreder!
Közünü katarken kora sabreder,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Mevlâ’sından korkan özü kızartır!

Yüzene bakarak sevsinler demez,
Övgüler yaparak evsinler demez!
Tadından bıkarak yesinler demez,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Mevlâ’sından korkan özü kızartır!

Pir-î Fâni der ki; sözü düşünür,
Her seven illaki gözü düşünür!
Kalbinden muttaki özü düşünür,
Leylâ’sından korkan yüzü kızartır!
Mevlâ’sından korkan özü kızartır!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
08.03.2022 – İSTANBUL