Münevver insana yakışır ihsân
Hüküm giymiş mahpus mûteber lîsan
Kendisinden bile bîhaber insan
Unuttuk biz bizi özü kaybettik.
Besmelesiz kurulmazdı toyumuz
Şükürsüz çeşmede akmaz suyumuz
Ahde vefâ nedir bilmez soyumuz
İhânet diz boyu sözü kaybettik.
BİR her zaman büyük iki üç dörtten
Sevgi teğet geçer kalp denen yurttan
Edep hırkasını çıkarıp sırttan
Nedâmet duyacak yüzü kaybettik .
Nâmehrem eline dokunmak ar'dı
Dört yanı işlenmiş mendiller vardı
Mektubun yerini mesajlar aldı
Sevgiliye işve nazı kaybettik.
İnsanlık okurum sevgidir dersim
Eğilmiş kalpleri düzeltir örsüm
Ocak Şubat martta yanıyor mevsim
Ağustos ayında yazı kaybettik.
Sahne zalimlerin mikrofon yanmış
Çeyrek yarım yokmuş biletler tammış
Türküler ağlıyor söz yetim kalmış
Başımız sağolsun sazı kaybettik.
Sahte meltem eser efil'cesine
Her şeye kandırır kefil'cesine
Hayal dünyasında sefil'cesine
Gerçeği görecek gözü kaybettik..
Kayıt Tarihi : 30.1.2023 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Ben, size iki şey bırakıyorum. Kim bunlara yapışırsa kurtulur, kim onları terk ederse helak olur ki, bunlardan birisi, Allah'ın kitabı olan Kur'an, diğeri ise, sünnet-i seniyyemdir." ( Fi ma kal, ev kema kal)
Hayırlı sınavlar Sezai bey.
Allâh râzı olsun değerli üstadım. Çok teşekkür ederim
TÜM YORUMLAR (1)