İnsanların sıkıntısı çoktur,
Özü gülmeyenin yüzü gülmez.
Dertsiz olan hiç bir insan yoktur,
Özü gülmeyenin yüzü gülmez.
İnsanlar dert çekmeye gelemez,
Kul ne yapacağını bilemez.
Acı çeken bir insan gülemez,
Özü gülmeyenin yüzü gülmez.
Ardı sıra durur iken dağlar,
Dertli olan insan kara bağlar.
Acı çeken üzüntüden ağlar,
Özü gülmeyenin yüzü gülmez.
Yalan söz ile dağarcık dolmaz,
Gülse gülmenin anlamı kalmaz.
Dert çekenler gülmüş olsa olmaz,
Özü gülmeyenin yüzü gülmez.
Yusuf dertli insanı Hak korur,
İnsanın kalbi acıyla vurur.
Özü ağlayanın sözü durur,
Özü gülmeyenin yüzü gülmez.
Kayıt Tarihi : 25.8.2024 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!