Özü Bozuka. Şiiri - Evrim Evrensel

Yaptıkların kimin yaptıklarıdır,
Dilin kökten berbat, sen berbat berbat,
İyi şeyler yapmak yiğit karıdır,
Yolun kökten berbat, Sen berbat berbat.

O'na arka çıkıp bana kışkırttın,
Ateş yaktın köz eyledin püskürttün,
İnsanlık vasfından kendini düşürttün.
Dilin kökten berbat sen berbat berbat.

Sandım ki dostumsun,belde kemersin,
Sen,İnsana bulaşmış bir çamursun,
Meğer Hüseynin katili şımmırsın,
Halın kökten berbat, sen berbat berbat.

Suyun nefret denizlerine aksın,
Sokaklarda öl de leşlerin koksun,
Her şeyi ile pislik sarmış bir boksun,
Çulun kökten berbat, sen berbat berbat.

Amansız dertlerin azsın durmasın,
Hasretin bitmesin, kimse sormasın,
Pirim baba Mansur derman vermesin,
Sözün kökten berbat, sen berbat berbat.

Evrenseli sanma koydun Evrimsiz,
Nefretlere layık özün sevimsiz,
Mezarlara gömülesin kefensiz,
Bezin kökten berbat, sen berbat berbat.