Özsulya Şiiri - Hayrettin Taylan

La dedi lal özlemlerin bulutu
Ey bozulacak dünya
Bir ünlem-bir ünleme kadar kaderler
Aşk-su-öz-ruh kadar mı
Ve sadece mi! ! !
Bir ünlem söz-sadece...bir öze
b-akışlarımdaki akışlar gibi, dikilmeli sevi
bulmalı... su suyu
yıkamalı her hatayı aşktan sonra
-susayışlarımın buzlanmasını da eritmeli ermiş savlamalar
Nura kafiyeleşmeli onurlar
Hünerler payında artmalı bölünen her sevi-ye
“ kılcal damarlarında, üreğinin en-mahrem yerlerinde yaşamalısın
d-okunulmayı...”
Ya ruh rujunu sür süslen insanlığa
Ya aşk tarat saçlarını özün aynasından
Ya ben içte sen kendine gelmelisin
Sadece bir ünlem olmalı yaşamak
Sadece bir soru imi olmalı gitmeler
Sadece mi
Ki sen kal
Sadece bir bağlaç olmalı yaşamak
Ki bağlansın dünyam sana