Özsu Şiiri - Yasin Mortaş

yârim
yokluğu uyanış bilip
gecenin lütfuna sığındın mı hiç
uykunun karanlığa büründüğü saatleri
dağıttın mı kuş sürüleri gibi dalından
sözlerin usulca çekilince
çöl yalnızlığına
mana taşıyan kıvrımsız ırmaktan
su tutun mu denizden önce
kıymetli varlığının kusurlarına

bırakma
telaşını yüreğinin/titremesini
akmaz bir hüzün çöksün damarına
solgun yüzünün koyu gölgesine yârim
yönelsin halesi gönlüne duaların
içine sıcak vakitler insin
payalensin yârim niyâzın
varlığın doğrulansın

yeryüzü aşığı bulut iner de ikrama
yağmuru yüzümüze savurur çok vakit
dolaşır bin hüzün etrafımızda
gece ve güneş üstümüzde döner
dağılır zaman ufuklarda
dünya ufalır biz görmeyiz yârim

özsu
yıkanmış her denizin
ay tarlasına başak taşır
o yorgunluğu taşır hep yârim
besler aşkın berraklığını
unutulmaz bir siluet çizer bakışa
dervişimin yollarına akar mütemadiyen
korku nar tanesi gibi küçülür
birikir gök kapısında aminler
kalpler girer aydınlığa/dirilir

dikeni çıkarılmalı içimizde esen
dilasa rüzgarının
günahı silinmeli yüzümüzün
yanan taraflarıyla
ateş söndürülmeli
dua ve umutla

hepimizin yokluğu bizden önceydi

(kış’96)

Özsu

yârim
yokluğu uyanış bilip
gecenin lütfuna sığındın mı hiç
uykunun karanlığa büründüğü saatleri
dağıttın mı kuş sürüleri gibi dalından
sözlerin usulca çekilince
çöl yalnızlığına
mana taşıyan kıvrımsız ırmaktan
su tutun mu denizden önce
kıymetli varlığının kusurlarına

bırakma
telaşını yüreğinin/titremesini
akmaz bir hüzün çöksün damarına
solgun yüzünün koyu gölgesine yârim
yönelsin halesi gönlüne duaların
içine sıcak vakitler insin
payalensin yârim niyâzın
varlığın doğrulansın

yeryüzü aşığı bulut iner de ikrama
yağmuru yüzümüze savurur çok vakit
dolaşır bin hüzün etrafımızda
gece ve güneş üstümüzde döner
dağılır zaman ufuklarda
dünya ufalır biz görmeyiz yârim

özsu
yıkanmış her denizin
ay tarlasına başak taşır
o yorgunluğu taşır hep yârim
besler aşkın berraklığını
unutulmaz bir siluet çizer bakışa
dervişimin yollarına akar mütemadiyen
korku nar tanesi gibi küçülür
birikir gök kapısında aminler
kalpler girer aydınlığa/dirilir

dikeni çıkarılmalı içimizde esen
dilasa rüzgarının
günahı silinmeli yüzümüzün
yanan taraflarıyla
ateş söndürülmeli
dua ve umutla

hepimizin yokluğu bizden önceydi

(kış’96)