Özseven Şiiri - Hasan Hüseyin Korkmazgil

Çirkin değil benim halkım
Anlar dilinden aynaların
Konuşur aynalarla

Nevruzcana nazlıdır o
Sarp kayalarda gizlidir
Sümbüldür boynu bükük
Ağıtlar tanığıdır
Söğüttür incecik su başlarında
Dalı yağma yaprakları tozludur
Uzak atar yakın düşer kurşunu
Balaban bakışlı sulu gözlüdür

Bir bakarsın Yunus Emre
Bir bakarsın Pir Sultan
Buluşur tanrısıyla yavan ekmekte
Emeğin hakkına kılıç sözlüdür
Bir yüzüyle Bedrettin o
Bir yüzüyle Karacoğlan
Hacıbektaş der de uçar bir ak güvercin
Yeryüzünün en bilge topraklarında
Balık olur takla atar deryada
Turna olur aşıp gider dağları
Okul der de boylar hapis damları
Gün göremez kahrolası dünyada

Tanığımdır bol yıldızlı geceler
Tanığımdır yaban gülü şafaklar
Barış buram buram tüter burnunda
Kan sızar en oynak türkülerinden
İmecidir yoksuldur katar terini
Aş pişirir ölüsüne yürek yağından
Yakınması yoksulluktan
Yakınması ayrılıktan
Ölümden
Kolkolalık nakış olur ışır örtülerinde

Çirkin değil benim halkım
Anlar dilinden aynaların
Konuşur aynalarla
Düşman değil benim halkım
Barışa kardeşliğe
Kahpeliğe kalleşliğe puştluğa düşman
En başta da sömürüye
Açlığa düşman