Özsan Güzeloğlu Şiirleri - Şair Özsan Gü ...

Dayanılmaz bir uğultu başlar kendiliğinden Zonklar şakaklarımda kırık, dökük hayalin O an ağlamak isterim, son gözyaşlarımla Gece uzar; sabah bir türlü olmak bilmez Konuşur zihnimde senden ne kalmışsa geriye Geride ne varsa senden, hepsi hayal, meyal Son bir hayalin kaldı bulanık, silip atmak isterim Her şey bir o kadar değişti, senin kadar Acımasız hayalin ve ne kalmışsa senden geriye Eskimiş, kokmuş ya da kırık, dökük O eski körpe günlerimiz değil ki şimdi Büyüdü şakaklarımda o gonca beyaz nergis Yaprakları döküldü ellerimden tek, tek Uçtun gözlerimden bir gölge kadar hafif Geriye ne varsa senden, hepsi hayal, meyal Sensizliği aşmak için ölesiye yaşanınca Eskimişliğin, kokuşmuşluğun, kırık, dökük Ne hayaline yerim kaldı nede gözlerine O eski körpe günlerimiz değil ki şimdi Son bir hayalin kaldı bulanık, silip atmak isterim (Lefkoşa, 19.10.2010)

ANNE

Doğdum ağlayarak annemin şefkatli kollarında
Sanki şimdi, dün gibi
Ağlıyorduk beraber, sarılmış sevgiyle kucağında
Sanki şimdi, dün gibi

BABA

Belli etmek istemedi korktuğunu
Gözlerime bakarak gülümsedi
Titreyen ellerini görmemem için gizledi
Kapatmak istemedi yaşlı gözlerini, diretti

Mahalle kahvehanesinde bir ihtiyar Elinde harnup ağacından bir baston Tavla oynayanları izler, derin düşüncelerde Yüzünde ifade var denilemez Kıstı mavi gözlerini Bakışları nohut kadar küçük Herhalde gözleri pekiyi görmez İhtiyarlık hali çok sıkıntılı Pantolonunun ütüsü falan yok Muhakkak yalnız yaşıyor Çoluk, çocuğu var mı yok mu bilen yok Daha kimse ile konuştuğunu görmedim Oturup, oturacağı en fazla iki dakika Kalkar, ayaklarını yere sürte, sürte yürür Ağır bir hastalık geçirmiş diye söyledi kahveci Yüzünde ifade var denilemez Tüm arkadaşları herhalde ölmüş olmalı Kendisi zaten doksan yaşında falandı Kahvehanede kimse ile konuştuğu yok Oturup oturacağı en fazla iki dakika İhtiyarlık hali çok sıkıntılı (Göçmenköy, 06.12.2011)