Öznur İlter Şiirleri - Şair Öznur İlter

Bir yanı karanlık ve soğuk ruhumun,
Bir yanı alabildiğine aydınlık ve sıcak..
Kimi zaman boş tarafı bardağın,
Ama en çok dolu tarafından bakmak..
Gidenlerin ardından ağlayıp,
Kalanlara sevinip,mutlu olmak..

Karanlık gözleriyle günü izlerken gece,
Binlerce yitik düşü düne gizlerken gece,

Kimbilir, bir ihtimâl o gözlenen ışıktım,
Belki de düş saklayan ebedî karanlıktım.

Neden bu kadar uzun mesafeler var aramızda?
Neden hiçbir yol getirmiyor seni bana,beni sana?

Ne zaman geleceksin,söyle?
Ne zaman avuçlarımın arasına alacağım yüzünü?

Bir tek sen yoksun
Gittiğinden beri herşey aynı buralarda;
Beraber gezdiğimiz sokaklar aynı,
Çay içtiğimiz cafeler de duruyor orda..
Simit aldığımız simitçi aynı köşesinde hala..
Gittiğinden beri herşey aynı buralarda,

Anlamıyorsun seni nasıl sevdiğimi..
Öyle sıradan bir kalp çarpıntısı değil bu,
O kadar basit değil bana hissettirdiklerin..
Seninle bir anlamı var güne uyanmanın,
Bir tadı var,güzelliği var.
Sen yanımdasın diye,

Yorgun omuzlarıma hasretini yükleyip,
Kendimi bile bile ateşe atıyorum.
Bir gün gelirsin diye yollarını bekleyip,
Gece karanlığında güneşe yatıyorum..

Ne gün geçiyor sensiz,ne zaman es yapıyor.

Sevmek demek,
Sevdiğinin gözleriyle bakabilmektir etrafına..
Onun sözleriyle konuşabilmek,
Onun elleriyle dokunabilmektir hayata.
Sevmek demek,
Rüzgarlarla konuşup,bulutlara el sallamak;

Hiç titremesin ne elin,
Ne de bana verdiğin yüreğin..
Bana inanmadın,güvenmedin ya;
Hiçbirşeyin önemi kalmadı benim için..
Buruşturup bir yana atsan,
Belki bu kadar acımazdı kalbim..

artık direnmiyorum,
savaş dediğin bitti.
oyun devam ediyor,
yine açtım sahneyi.
seyirciler çok mutlu
oldukça da huzurlu.

Gece karanlığında
Ve anın sarhoşluğunda,
Almış başımı gitmişim..
Nerden gelmişim? ...
Şimdi nerdeyim? ...
İçimde