deseler ki
yıl dört mevsim şimdi sonbahar
inanmam
seninle hayat beş mevsim, hep ilk bahar
Bir gece düşümde seni gördüm
Lüks eşyalar dükkanıydaydın
Ben dışarıdan izledim seni
Alamazdım ne seni
Ne de eşyaları
Sen de o kadar lüks kalıyordun bana
Yeni anahtarlık aldım kendime
Sonra yeni kararlar..
Önce evimin ikametini değiştirdim
Derken işimin adresini
Sonra istikametimi
böyle süzülecek gözlerimden yaş
sen de öyle duracaksın
sonra da beni sevdiğine inandıracaksın
yok öyle yağma
yeterince yağmalandım
Artık acıtmıyorsun canımı
Ne gariptir
Üzerine şiirler yazdığım adam sensin
Sende artık bir cesetsin
Asla gömemediğim
Nereye gitsem yanımda taşıyacağım.
Küçükken oyunlar oynadım
Şimdi oyunlar yaşıyorum
Elimde bir fırıldak var
Hızlıca attım yere
Dönsün diye
Elimdeki ip de gitti
Hakkını helal et..
belki zor gelir bunca olandan sonra
ama sen yine de helal et.
Belki geri dönmem
belki geri dönsem de aynı seni bulmam.
Yada dönünce ben aynı ben olmam.
Keşke elimde olsa da
Sana yazdığım şiirleri sevdiğim kadar
Seni sevsem.
Ama mümkün mü ki..
Seni şiirlerinde anlattığım kadar mucize olabilmen.
Korkmasam Allah'tan
Gözümde tütmeyeceksen
Hasreti neyleyim
Konuşamayacaksam seninle
Dilimi neyleyim
Tutmayacaksan,
Sana şiir yazamayacaksam
-
Ümit Aslan
Tüm Yorumlarvay vay vay vay vay... şiire bak... güzel başlangıç mükemmel bitiş..