Duvarlara yazmıştım umutlarımı,
Tavana çizmiştim sevgiyi.
Başucumda 20. sayfasında kaldığım
Ve asla tamamlayamayacağım kitabım.
Tavan şimdi yok;
Üst kattaki komşunun bebeğiyle yanyanayım
Bakıyorum etrafa
Hiçbirşey yok
Boş... Bomboş...
Dört dönüyorum çevremde
Dört duvar görüyorum
Haykırıyorum, bağırıyorum
Baktığım hiçbir resimde sen ;
Sevdiğim sen değilsin.
Çünkü ben gömdüm sevdiğim seni,
Geçmişin en ücra köşelerine.
Sana baktığımda
Yeganem
Seni ölesiye sevdim,
Oysa sen hiç anlamak istemedin.
Kaç kere söylemek istedim
Boğazımda düğümlendi kelimeler
Sana “Seni Seviyorum” diyemedim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!