Kafanı yukarı kaldırdığında, kasvet göçer
Gök 81 yerinden ışık saçardı
Göz kapakların aralandığında, sevda düşer
Hasret delik aramadan kaçardı
Sen ayaktayken hani o dünya harikaları
Sana kırmızı halı olur yere serilirdi
Oturduğundaysa zeminin kimsesizliğine
Yeraltından cevherler pür dikkat kesilirdi
Hani o özgürlüğü kıskandırdığın kafeslerde
Sen tüm bağımsızlıkların umut edişiydin
Ve sen öyle başı dik ve öyle asilce
Tüm kentin bir akşam toparlanıp gidişiydin
Kayıt Tarihi : 24.9.2021 22:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Can Aydoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/24/oznesiz-kent.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!