Öznesiz Bir Hayat...

Mustafa Murat Aydoğdu
65

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Öznesiz Bir Hayat...

Ben sen olduğunu düşleyerek
Israrla bakıyorken,yanan gözlerimle güneşe
Sen,güneş gözlüğü takıyordun
Zarar vermesin diye gözlerine

Bulutlar ağlıyordu aşkıma
Sen meteorolojik bir olay diyordun buna,
Bir şemsiye kafi sanıyordun aşkıma
Oysa,henüz yeni başlamıştı fırtına

Hüznüme ortak olan yıldızlar ölüyordu
Sen ise yıldız kayması diyordun buna
Dilek tutuyordun gizlice
Ve ben yoktum o dileklerin içinde

Volkandaki lavlar bile,
Kaynağından uzaklaştıkça,yitiriyordu etkisini
Oysa yüreğimdeki yangın,senden uzak kaldıkça büyüyordu
Sonra dünya gitgide ısınıyor;
Mevsimler değişiyordu
Kutuplardaki buzlar eriyordu amansız
Ve sen bu olanlara yalnızca; küresel ısınma diyordun

Her şeyin bir mantıksal açıklaması vardı senin için
Oysa benim ne kalbim,ne de mantığım izahatini yapamıyordu bu sevginin

Uzun zaman sonra; dün yolda gördüm seni
Baktım gözlerine ilk defa
Gözbebeklerimi hiç kaçırmadan
Oysa sen yere bakıyordun
Belki fark etmemiştin beni,
Ya da istenmediğim için kaçırmıştın gözlerini
Emin olamasamda bildiğim tek şey;
Bana bakmasanda gözlerin güzeldi
Yanımdan geçip gittin öylece
Durdum bir an,ardımdan bakıyormu ümidiyle
Sonra tüm gücümü toplayıp döndüm geriye
Hani filmlerde olur ya...
Ama sen devam ediyordun,umarsızca yoluna
Bu aralar çok film izliyorum galiba!

Öylece durmalı mıydım?
Yada peşinden gelip bir şeylermi söylemeliydim
Klap atışlarım normalin üstünde seyrediyordu
Düşündüm bir an; sessizmi kalmalıydım,herşeyi haykırmalı mı?
Son defa kaldırıp başımı,baktım ardından
Yine yanlış anlaşılırım korkusuyla
İstemeyerekte olsa,devam ettim yoluma...

Bilmediğin o kadar çok şey vardı ki;
Ben,karşılıksız sevmiştim seni
Beni sevmen gerekmiyordu,sevgimin devamı için
Dedim ya,bana bakmasanda gözlerin güzeldi
Ellerine dokunmak istiyordum
Ama dokunamasamda özeldi ellerin
Kalbinde bir yerim olması gerekmiyordu;
Kalbimin tek sahibi olabilmen için

Öznesiydin hayatımın,
Yokluğunda,öznesiz bir cümle gibiydim
Bir anlam ifade etmiyordu hayat,sensiz
'Sen'i çıkardığımda,'Seni seviyorum'dan
Sevgi anlamsızlaşıyordu bir anda
Sevgisiz bir hayat,
Sensiz bir sevgi,düşlememiştim oysa

Sen 'hayallerim var' diyordun
Ve belki de engel olmamdan korkuyordun
Bense sana birikiyor,
Hayallerimde yalnız seni düşünüyordum
Seni anlamamı bekliyordun benden
Ama beni anlamak istemiyor
Duvarlar örüyordun önüme,anlamsız sebeplerden
Oysa ben anlıyordum seni;
Ayak bağı olmamdan korkuyordun
Paylaşılamaz sanıyordun hayatını
Ya da paylaşacak doğru insan değildim gözünde
Yapman gereken,daha çok şey vardı belki
Bendeyse mutluluk için,seninle olmam kafiydi

Sen çekingenlik,karamsarlık ve belki de ümitsizlik diyordun buna
Benim içinse bunun adı sevgiydi
Hani seni düşleyerek bakıyordum ya güneşe
Oysa gözlerin,güneşten daha güzeldi

Anladım,sayfalar yetmiyecekti duygularımın izahına
Ve,ne kadar uğraşsamda değişmeyecekti hislerin
Şunu bilki; Noktası olmayan şiirisin sen
Öznesi olmayan hayatımın...

Mustafa Murat Aydoğdu
Kayıt Tarihi : 2.10.2008 21:16:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Suna Doğanay
    Suna Doğanay

    Noktasız bir şiire noktayı koydum sevgili kardeşim. Kutlarım yüreğinizi. Selam ve sevgilerimle.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Mustafa Murat Aydoğdu