Öznesini kaybetmiş bir şairim ben
Gün gelecek tüm kaybolanlar beni bilecek
Kaybedenler ölümün kıyısında
Şiirlerimi inleyecek ve belki de ölmeyecek
Her insan biraz ölüdür nasıl olsa
Ölümle yaşamak farklı görünür halbuki
İntihar fikriyle ölüme yakın yaşamaya
Yaşamak denilebilir mi?
Öznesini kaybeden insanlar anlasın beni
Bir gece
Damarım kesildiğinde akan kan
Gözümden akan yaş, camlarda yumruklarım
Kırılmış kemiğim anlatsın beni
Anlatın beni iki yüz yedi parça titreyen esaret
Anlatın beni sevdiğim kadınlar
Canımın nasıl yandığını anlatın
Kayıt Tarihi : 20.4.2024 02:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"ASRA YEMİN OLSUN Kİ, İNSAN HÜSRANDA (BÜYÜK ZİYANDA)DIR. BUNDAN İMAN EDİP, SALİH/HAYIRLI İŞLER YAPAN, BİR DE HAKKI VE SABRI BİRBİRLERİNE TAVSİYE EDENLER BUNDAN MÜSTESNADIR." -Asr suresi-
"HİÇ ŞÜPHESİZ BİZ, SİZİ AÇLIKLA, KORKUYLA, MALLARDAN, CANLARDAN VE ÜRÜNLERDEN EKSİLTMEKLE DENEYİP SINARIZ. SABREDENLERİ MÜJDELE!" -Ayet-i kerime meali-
Hayırlı ömürler ve hayırlı ölümler olsun inşaallah Barlas bey.
TÜM YORUMLAR (1)