Öznel Savruluş Şiiri - Ahmet Aksoy

ne zaman sen gelsen aklıma
küçükken küstüğüm çocukları hatırlıyoum
nasılda solgun bakarlardı
............................haksız olduklarında
çocuklardı solarlardı
ki bende dargınlığından beri
...öylesine suskun öylesine sessiz
öylesine garip oldum ki
içimdeki çocuk ölüm döşeğinde
bırak ölsün diyeceksin belki
............ama
ben hiç büyümedim ki!

ne zaman sen gelsen aklıma
...beni terk ettiğin sıra çalan
...........müzik çalmaya başlıyor
ve gözlerimin önünde
......yine tekrarlar halinde
geleceğim kaldırılıyor katafalktan
ki şunu bilki sevgini sökmek için
........yüreğime döktüğün asit işledi
ve ellerini çektin giderken
.............kurduğumuz hayallerden
....bana yalnız haylar kaldı.