Yorgun insanlar geciyor hulyalarimdan
Renklerim bikkinliga caliyor
Birakmisim kendimi oylesine
Gurbet yorgunuyum
Ozluyorum seni memleketim
Ozleme dair butun duygularim
Ozlemimden ote aklimda hic bir sey yok
Sevdanin agir yukunu cekiyorum
Toprak sevdasi baska seye benzemez
Memleketimin havasi gibisi yok
Ruzgarinda ucan kusu baska
Dalinda acan cicegi baska
Ozluyorum seni memleketim
Burda hersey ruhsuz
Hersey cansiz
Ihaneti bile acisiz
Nerdesin ey ihaneti insanimin
Ihanetin bile sevda gibi memleketim
Burda gokusagi acmiyor
Kelebekler ucmuyor
Daglarin zirvesinde kar yok
Renksiz kalmisim
Yesilsiz
Sevdasiz kalmisim
Insansiz
Ozluyorum seni memleketim
Bulutlar geciyor yagmursuz
Aklima dusuyor yagmurun
Serinliyor ruhum
Ozluyorum seni memleketim
Sohbetler yok burda
Camurundan yollarinin sikayet yok
Sicak bir gulus yok
Ozluyorum seni memleketim
Kayıt Tarihi : 30.12.2005 13:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!