Özlüyorum Seni İstanbul

Sabahlarını düşünüyorum şimdi Kadıköy'ün
Sahilde gezip çay simit yemeyi
Balıklar dans ediyordu sanki güneşin ışıltısında
Balıkçılar ise atıp oltalarını denize
Mavi ufuklara dalardı gökyüzünün maviliğinde,
Uzakta değil aslında o günler
Sadece bir kaç yüz kilometre.
Ne zaman gitsem
Deniz kenarına uğramadan duramam
Sadece deniz mi İstanbul'u güzel yapan
Camileri,meydanları,kız kulesi,aşıkları,destanları...
Saymaya parmaklarım yetmiyor
Hafızam yetmiyor İstanbul'u anlatmaya.
İstanbul yalnızlar şehri olmuş şimdilerde duyduğuma göre
Herkes alırmış yüreğine hüzünlü sonbahar akşamlarını
Eskilere doğru gidermiş zaman tünelinde.
Çocukken hayalini kurduğumuz güzellik
Şimdi ayaklarımızın altında
Kanatlarımızın altında,
Biz ise çok şey istemedik ondan
Mutluluğu paylaşmaktan başka.
Bazıları meydan okurdu başka şehirlerden gelip
'Seni yeneceğim İstanbul' derdi
Oysa Marmara’nın asi çocuğu
Eskilerden bu yana
Hiç bir zaman yenilmezdi.
Akşamlarını düşünüyorum şimdi Bakırköy’ün
Yollarında yürüyüp aşık olmayı.
Özlüyorum şimdi seni İstanbul
Uzaktasın ve artık daha kalabalıksın
Milyonlarca insan seni yaşıyor içinde
Seni taşıyor yüreğinde.
Özlüyorum seni İstanbul
Bana yalnızlığımı hatırlatsan bile.