Özlüyorum Seni Şiiri - Mehmet Mete

Sabah ansızın uyanıyor, gözlerimi açıyorum,
Gözlerimden uyku akıyor lakin uyuyamıyorum,
Tüm dünya güneşle hayat buluyor, canlanıyor,
Ama ben seni özlüyorum...

Kuşlar ötüşüyor penceremin önünde,
Yapraklar dans ediyor, rüzgarın esişiyle,
Dışarıda bir yaşam var, görüyorum,
Ama ben seni özlüyorum...

Sonra çocuklar koşuşuyor sokaklarda,
Bir curcuna tutturmuş, oynuyorlar,
Her şey yüzlerinden okunuyor, mutlular,
Ama ben seni özlüyorum...

Kış geliyor, çalıyor kapımı,
Getirdiği soğuk içime içime işliyor,
Isınırım umuduyla yorgana sarılıyorum,
Yüreğim üşüyor, hissediyorum,
Çünkü seni özlüyorum…