Özlüyorum Seni Şiiri - Melih Boran

özlüyorum seni
ve öylesine imkansızı özlüyorum ki
karşımda
sırtıma kadar uzanan bir yol...
ne kadar yürüsem
hep aynı mesafe.
umutsuzluğa yuvarlanıyorum.
sana dokunmak şöyle dursun
adını anmak...
rüzgara sataşmakla eşdeğer.

sokaklarda hep aynı tehlike,
başıboş,serseri "biz"ihtimalimiz.
sokak lambasının altında
buğulu,soğuk karartımız.
inadına dimdik
inadına taş kesmiş
sanki bir asırlık.
sana sarılı kollarım
iliklerimdeki soğuk keyfekeder.
titremek,
büyük hatsizlik.

beni sorar isen,
hep paragraf başındayım.
hep yeni bir karanlığa gebe,
açık mavi umutlar hak getire.
hak getirmiyorsa
vardır bi sebebi diye ümidediyorum.
zaten bu aralar ben,
herşeyin bi sebebine inanıyorum.
misal
gözlerimin değmesi sana
aşka delalettir.
lakin asılı kalman kirpiklerimde
düpedüz intihara teşviktir.