Özlüyorum Seni Şiiri - Okan Tuncer

yine akşamı oluyor tarihini bilmedigim bir günün
içimdeki özlem büyüyor
ve sen yoksun yanımda
gözlerim küçülüyor ne aradıgını bilmeden
yavaşça yoklugunun agırlıgı çöküyor üzerime
ve geçmişin kokusu var saçlarıyın kokusu gibi burnumda
can alıcı güzelligi ile çarpıyor hayalini kurdugumuz
dügünün gelinligi ugursuzca
ve rüzgar fısıldıyor sensizligin sesini kulaklarıma
niye yalan söyleyim gözlerim doluyor
isyan edesim geliyor biranda
bütün ayrılıklara......
bir eylül ayında sanki senin benden kaçışınla
yagmur yagmayı kuşlar uçmayı unuttu burada
bir tek yıldızlar unutmamış benim gibi
gece olunca parlamayı
ve kıskanmış bütün sokak lambaları
akşam olunca resmimizin bu şehri aydınlatmasını
.......
yine sevişiyorum insafsızca
seni çatlatırcasına
seni unuttururcasına bir bar kızıyla
üzerime bir agırlık çöküyor sonra
hem sana hem kendime acıyorum
üzülüyorum birazda
ve senden kaçarken seni aldatıyorum galiba dalıyorum
çaresizceseni aramak için senin olmadıgın sokaklara
üç beş arkadaşla karşılaşıyorum beni üzmek istiyorlar galiba
seni soruyorlar yok diyemiyorum burada
sana ihanet ettigim için
kimsenin yüzüne bakamadan
arka sokaklardan dalıyorum melahat teyzenin bagına
ya kalemler insafsız yada benim gibi çaresiz onlarda
dökemiyor aklımdaki seni,içimde büyüyen özlemi
beyaz bir kagıda
ve hiçbir silgi silemiyor mazide kalan o anı defterini
gözlerim seni arıyor kimsenin gidemedigi uzaklarda