Karanlık sırdaşım olmuş ellerim yüz tutmuyor kaleme
Yalnızlık gardaşım olmuş gözler konuşmaz diye
Eksik doğmuşum dünyada bu kavga,kargaşa niye
Seninleyim yarın olamam sensizlik acısını bilsem bile
Yanlış doğmuşum gözlerim acıyla açılmış benim
Hayatım film gibi mutlu sahnem yok benim
Küçük yaşta masumca tek kaldım sen gittin diye
Özlüyorum çocukluğumu eve girdiğimde sen yoksun niye?
Yari senden çok sevdim bir sor niye
Mutluluğu öğrendim kahverengi gözlerle
En sevgili sendin gidince kaldım sahipsiz
Ben seninle alıştım,geceleri dert çekmeye
Kayıt Tarihi : 5.6.2017 03:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!