Özlüyorum çocuk Şiiri - Erdal Kişioğlu

özlüyorum çocuk
“neyi?” diye sorma
belli değil mi?
apaçık her şey
tüm çıplaklığı ile karşında
yeşili özlüyorum
dağı, ovayı
şehirden uzak
köy kokulu yayları

özlüyorum çocuk
denizin yeşilini
haksızlık karşısındaki direncini
çakmak bakışlı gözlerini
uzun, selvi boyunu

özlüyorum çocuk
faşizme karşı mücadelesini
dağdaki özgürlük şarkılarını
savaşa, savaş açmış barış türkülerini

özlüyorum çocuk
kış gününde ayağında çorabı olan bir çocuğu
evine ekmek götüren bir madenciyi
birbirini kucaklayan bir memleketi

özlüyorum
özlüyorum çocuk
emek hırsızlarına karşı kurşun sıkmayı
gözden ırak bir yerde çadır kurmayı
onun yanında, onla olmayı...