Hayat durdu, vakit zamansız.
Çay şekersiz, cigara dumansız.
Özlem candan, hasret amansız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Hilâl eğildi, Ezgi’ler notasız,
Rüzgâr susmuş, yelkenler rotasız.
Her şey ölçüyle, Sevgi’ler kotasız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Evim bomboş, uykular rüyâsız.
Sözüm sade, halim riyâsız.
Kulak sağır, gözüm ziyasız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Şiirler sensiz, kalem düzensiz.
Bugün yalan, yarınlar güvensiz.
Yolum uzun, arabam dümensiz.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Gönlüm başıboş, beden anlamsız.
Duygular yitti, aşklar kelamsız.
Günler sayılı, hayaller selamsız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Bir kısmı netameli, bazısı arsız.
Kalbim buz, cismim ateşe duyarsız.
Üç artı bir’lerin şimdi duvarsız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Müptelâydım sana yalansız.
Serserinin teki oldum mekânsız.
Dünyam karardı, kaldım vatansız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
Doktor’lar naçar, ecel apansız.
İlâçlar acı, derdim dermansız.
Kuzular anasız, yurttaş sultansız.
Ben seni özlüyorum be gülüm…
81116-MANİSA
Mahmut Şevket YurttaşKayıt Tarihi : 11.11.2016 09:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!