Özlüyorum Annem Şiiri - Mözgür Özbek

ÖZLÜYORUM ANNEM

bir ruya görüpte hayaline dalsam
cemaline bakıp çıra gibi yansam
pamuk ellerinden doya doya öpsem
hasretinle seni bekliyorum annem

gurbet ellerinde yıkık viraneyim
düştüm ayak izine yolum kaybettim
kör oldum sanki karanlık dünyadayım
görmesemde seni bekliyorum annem

dizlerimde gücüm dermanım kesildi
garip hayalinde gözümden silindi
bayramlardaki umutlarda tükendi
bayramda yolunu gözlüyorum annem

bitecek hayat sonsuzluga erecek
sel olan gözyaşım elbet kuruyacak
cok özlüyorum seni ac bana kucak
ömür bitti sana geliyorum annem

duygulu gönüllere bir sevgi olsam
ne olurki seni kollarımda sarsam
dağlarda meleyen garip kuzu olsam
kurtdan kuşdan önce bekliyorum annem

perişan garip kaldim yalan dunyada
kuşlar gibi feryat ediyorum anla
gelmiyorsan ne olur bir haber yolla
boynu bükük seni beklıyorum annem

bir umutla getirdim seni doktora
nöbetçi oldum hastene kapısında
canı yürekten yalvardım yaradana
dilimde bir dua ağlıyorum annem

hemşire doktorlar yanıma geldiler
öldüğünü nede kolay söylediler
dağı taşları üstüme devirdiler
boş odana seni soruyorum annem

yalvarsam allaha candan dua etsem
geri gelirmisin ömrü feda etsem
yine beni sımsıcak sarıp koklasan
şefkatli kolları arıyorum annem

dünyamı aydınlatırdın gülüşünle
adın şarkı şiir oldu bülbüllere
kahrediyorum sensiz olan düşlere
her bakışta seni görüyorum annem

garip yoksulum viran yıkık haneyim
kızgınım kadere caresiz haldeyim
ana baba ocağında meşaleyim
hasretinle yanıp tütüyorum annem

hasret kor ateş oldu yaktı sinemi
senden başka kimse bilmez dertlerimi
gidince anladım anne kıymetini
per perişan halde özlüyorum annem

M Özgür Özbek