Özlüyorum Anlıyormusun! Şiiri - Kalbi Bahar

Ne zaman özlesem tarifsizce
Anlatıyor yürek seni kaleme
Kalem yazar durur şiire
Dertleşiyorum
Kendimce
Şiirlerimle
Susuyorum kendime bile
Satırlarım konuşuyor yerime.

İkimizde bazen suskun kalınca
Hasret sarmalayıp bizi sarınca
Boyun büküp güller solunca
Çaresizlik kalb'i yorunca
O an durur zaman
Acının ortasında
Canım yanar
Ve kalbim kanar yalnızlığımda.

Lal olur ya dilin, konuşamazsın
Bağlanır ellerin, sarılamazsın
Sallanır yaprak gibi bedenin
Özleyince ben, işte böyleyim.

Çaresizce, çaresizliğime
Çareden, çare arıyorum
Ölünür mü, özlerken
Ölmüşüm kadar özlüyorum.

Sensizim, meçhullerdeyim
Deliyim, divaneyim
Şaşkın bir avareyim
Mecnun misali çöllerdeyim
Tanınmaz biçare hallerdeyim.

Hayata kırılıyorum küsüyorum
Kanatsız paslı bir pervaneyim
Uçamıyorum, göçemiyorum
Kendi eksenimde dönüyorum.

Bulutsuz bir yaz yağmuruyum
Toprağıma hasret gibiyim
Yağsın yağmurlu gözlerim
Can bulsun canımda bedenim.

Hissetmek isterken ruhum
Dokunmak istiyor ellerim
Okşanırken sevgiyle yüreğim
Özleniyorum ki, hissediyorum
Çok özlediğimi, sen bil istedim.

Sensizliği nasıl anlatayım sana
Cümleler yetmiyor anlatmaya
Yokluğuna sarılıyorum
İçime kapanıyorum
Ne sen sor
Ne de ben söyleyeyim
Derler ya işte; Çokça öyleyim.

Özlem nidamı duy istiyorum
Candan ötem anlıyor musun
Feryat ediyor hasret yüreğim
Vuslat dileğim, duam dilimde
Damarımda kan, canımda can
Canım bildim, candan sevgimle.

03. 12. 2022
Kalb'i Bahar!