Özlüyorum Şiiri - Necati Kavlak

Günaydın mavi tenli muhabbet kuşum
Omzuma bir çıktın hiç yere basmıyorsun
Dudaklarından bal yerine Ağu akıtıyorsun
Ağzın kulağında pişmiş kelle gibi sırıtıyorsun

Tadın hiç yok zehrin yeşil yeşil dökülmüş yere
Öfken diz boyu yüzünden kan damlıyor önüne
Bu kızgınlık bu öfke hayır getirmez kimsiye
Hani gülümseyerek uyanacaktın bu güne

Yine yalancı çoban sürüyü kattı gitti önüne
Tadım hiç yok küstüm bütün teknolojiye
Kapattım kapısını bir de kilit vurdum üstüne
Bakmayacağım uzunca bir süre yüzüne

Kendimi hem yetim hem de öksüz hissediyorum
İhanete uğramış Milletime /vatanıma üzülüyorum
Biliyorum işitiyor beni hatta yakından görüp izliyor
Yattığı yerde kemikleri sızlayan ATATÜRK’Ü özlüyorum.

11.08.2014 Manisa