Özlüyorum Şiiri - Arzu Aslı Karayel

Ne kadardır bekliyordum bilmiyorum,
Asırlar mıydı varlığınla silinen, o sesi özlemek mi?

Sokaklar puslu ve sessizdi o zamanlar,
Ağaçlar ıslaktı çiğ taneleriyle,
Ben seni bekliyordum.
Gökyüzünde ne kuşlar vardı ne de mavilik,
Her şey bu kadar yoktu artık,
Ben hala bekliyordum…
İçimi acıtan ellerinin uzaklığı mı,
Açmadığın yüreğin miydi bilmiyorum ama;

O sokağın başında ki siluetin daveti gibi,
Çağır artık beni özlüyorum…