Özlüyorum Şiiri - Volkan Çelik

Özlüyorum,bilirsin yanındayken dahi özlem duyardım sana
Farkında değildin belkide ama ben hep ellerini özlerdim kaçırırdın benden
tıpkı dalıp gitmeme izin vermediğin gözlerin gibi.
Uzaklardaydın,benimle olduğun zamanlarda
bedenin yanıbaşımda ama ben ruhunu özlerdim.
Ve yine özlüyorum akşam 9'daki buluşmalarımızı,
soğuktan içimin titremelerine aldırış etmeden seni beklemeleri özlüyorum.
Tıpkı acemi aşıklar gibi gözlerden uzak balkon altı sohbetlerimizi özlüyorum.

Özlüyorum ellerini,avuçlarındaki ter kokusunu,
yol boyu bana gelişlerini,
ve sessiz seddasız ayrılışlarını özlüyorum.
Sıcaklığını,bana seni seviyorum derken ki o utangaç hallerini,
zoraki sarılmalarını,
en saf halinle bana yüreğini açmanı özlüyorum.

Sana dair herşeyi şimdilik yokluğunla idare ediyorum.