Özlüyorum...hemde çok özlüyorum biliyormusun?
Teninin kokusunu, saçlarını, ellerini özlüyorum,
Dokunmalarını, kapı aralığındaki öpüşlerini,
Geceme uyandığımda, nefesini özlüyorum...
Safak'tan sabahıma uykulu yürüyüşümde,
Sımsıcak teninin sarılmalarını özlüyorum,
Kıvrılıp, göğsümdeki sığınmalarını özlüyorum,
Bebek kokulu göğsünü, doyulmaz öpüşlerini...
En sevdiği oyuncağını parçalamış bir çocuğum,
Yemeğe kıyamadığı şekerini kaybetmiş,
Bayramlık ayakkabısını giyemeden çamurlamış,
Bir çocuk kadar pişman, ağlamaklı ama çaresiz...
Gökyüzüm, kara kızıl hıçkırıklarda oysa,
Denizlerim çığlıklarla haykırmada boğuk,
Çiçeklerim renksiz, kokusuz yalvarmada,
Güneşim donuk, sessiz küskün bakışlarda...
Bayram KARAALİ
01.02.2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!