Özlüyorum Şiiri - Abdülkadir Karaca

yazacak hiç bir şeyim yok ki artık
seni yazmakla tüketemeyeceğimi
ve yazmamın seni bana getirmeyeceğini bildikten sonra
yazacak hiç bir şeyim yok artık
sen yazdıklarıma güldükten sonra

elim kalemimde günlerimi özlüyorum
okul sıralarını,matematik derslerini
seni görmek için son ders saatini
sen hala oradaymışsın gibi
kat aralarında gizlice görüşmeyi
birde ömrümü darmadağın eden gözlerini
özlüyorum
belkide
sevilmeyi özlüyorum seni değil

Cemle biraraya gelip şiirler okumayı
sen göresin diye salonun kapısını açık bırakmayı
öğretmen imzalarını taklit ederek seni dersten kaçırmayı
gözlerine şiirler okumayı
senin yanımda kendimi rüyada sanmamı
seni kollarıma almayı
haşarı,çılgın bir çocuk gibi el ele yağmurlarda koşmayı
sırf sen gözyaşımı sil diye ağlamayı
özlüyorum
belki de
mutluluğu özlüyorum seni değil

saatlerce beklerdim seni sokağının başında
aşk şarkılarını senden öğrendim
yıldız tilbeyi sevmeye başladım mesela
sonra sezen ne güzel söylermiş ayrılığı
yine öğreten sendin
bırakıp giden,ağlatan
beni şair yapan,derde salan
kaşı keman,sözü yalan,gözü yılan
ağlaması serçeyi andıran
beynimde cehennem açan
kalbimi kerbela yapan
yar dediğim kadar yardan atan
sanki temiz çıktın da bunca günahtan
özlüyorum
belkide
insanlara inanmayı özlüyorum seni değil
24.03.2006