Özlüyorum bu şehri
en çok da seni.
Kalabalıklar içindeki yalnızlığı
gecelerin sessizliğini.
O küf kokulu sohbetleri,deniz taşlarını
kuşlar! yüzünden çıkan kavgalarımızı...
En çok da yağmurda ıslandığımız günü.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
