Her şey bir rüya gibi gelip geçse de gönlümün derinliklerinde,
uzak diyarlardan kopup gelen bir fırtına esiyor.
Özlüyorum seni.
Ufka doğru yöneldim, belki bir an görebilirim diye.
Dumanlarla örtülmüş gönlümün ışığında bile
her yer karanlık, sessizlik içinde.
Ve ben yine özlüyorum.
İçimde durmadan sana doğru akan bir nehir var.
Sen bilmesen de özlüyorum.
Sevgimin sönmeyen ışığı seni aydınlatıyor.
Haberdar olmasan bile, düşlerinde, çevrende
koruyucu bir melek gibi duruyorum.
Özlüyorum.
Hayalimde sana sarılıyorum,
kokunu içime çekiyorum.
Bir fırtınanın ortasında el ele yürümeyi düşlüyorum,
tıpkı korkmuş bir yavrunun
annesinin ellerinde korunması gibi.
Dumanların dağılmasını bekliyorum.
Özlüyorum seninle sarılıp uyumayı,
karşı karşıya oturup gözlerinin içine bakmayı.
Özlüyorum.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!