Özlüyorum Şiiri - Ömer Faruk Aktaş

Yüzümdeki kıvrımlar derinleşti yaşlarımla
Gözyaşlarımı saklar sağanak
Hasretin iliklerime kadar sarsar
Gönlümün titremesine kılıf olur rüzgar
Adın geçer bir yerde, yalancı gülümsemem
bile dayanamaz açığa vurur özlemimi

Umarsızım, sefilim, fakirim
Özlüyorum, kabullenemiyorum, sensizim
Kafesine sığmıyor artık ciğerlerim
Elimde sigaram, dumandan mı nefessizliğim

Yapraklar bile rüzgarda seni haykırıyor
Nasıl sessizliğe bürüneyim
Kapatmak istemiyorum gözlerimi seni görmemek için
Aydınlıkta kuşlar, karanlıkta kamer ile sitare seni çizer gökte
Nasıl yerden ayırayım gözümü

Biliyorum bu sokakların çıkışlarını ,kaybolmak bulunmamak istiyorum
Kaybolamayorum
Açlık, sefalet, yokluk eğitmez bunlar çiğ süt emmişi
Hasrettir kendine getireni
Özlemdir kendinden vazgeçireni

Duymuyorum beden acılarını artık
Ruhum kanadıkça bastırıyor onları
Hayaller kurmuyorum artık korkmuyorum yıkılmasından
Fani olanın bellidir sonu
Kabullendim ölümü
Döndükçe devran, dağılır kara bulutlar
Yüreğime işlesin sıcaklığın

Özlüyorum seni umarsızca
Aç geziyorum elimde sigara
Dumandan san nefessizliğimi
Çöker omuzlarım taşıyamaz
Hasretini