Birgün oturup aynada kendime baktım.
Birde çocukluk resmime.
Kaşlar çekilmiş,göz sürmelenmiş,
Dudaklar boyanmış,yanaklarda allık.
Ya o gözlerdeki anlam,
Biraz sevgi biraz keder,hırs,acımasızlık.
Nerede o masumluk,gülebilen dudaklar yapmacık değil.
Gün ışığı kadar aydınlık gönlümüz kararmış
Değişen benmiyim yoksa zamanmı
Özlenen aranan ne şu kavgalı dünyada,
Ne sürmeli göz ne boyalı yüz.
Tertemiz,ümit dolu,sevgi dolu,
Yalansız,sen kokan seni özlüyorum.
07-09-1980
Kayıt Tarihi : 6.1.2006 18:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)