Bazen öylece boş duvarlara bakıyorum
Bakıyorum çünkü seni hatırlıyorum.
Hatırladıkça daha da yaralanıyorum
Yaralanıyorum çünkü seni hâla seviyorum.
Belkide bu yüzden çok üzülüyorum,
Kendimi bilinmez bir yola sürüklüyorum.
Müziği kendime bu yolda dost biliyorum.
Belkide bu yüzden çıkan her bir şarkıda
Gözlerimden kanlar akarcasına ağlıyorum ,
Kalbimi başkasına emanet edemiyorum.
Sevgilim anla işte !
seni çok ama çok özlüyorum.
Kayıt Tarihi : 13.4.2022 03:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!