Özlem ağır değildi, ta ki duyunca bana olan hislerini,
Şimdi durduramıyorum, kalbimin bana fısıldadığı vesveselerini.
Bir de hayat vermişken senden gelen hediyelerini,
Kalbim kabul etmiyor, içime sinmeyen gidişin özlemini.
Özledim,
Başımın ağrısına iyi gelen sesini,
Uzun zaman görmesem de sonunda gördüğüm gülüşlerini,
Özledim...
O ömre bedel tebessümünde anlık beliren gamzelerini,
Özlüyorum...
O iğneleyici tavrındaki sevgini, yerinde durmayan ellerini,
Özlüyorum...
O bana bakan gözlerini, en çok da bana sakladığın sözlerini.
Çok özledim seni.
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 02:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!