Özlüyorum Şiiri - Ayşegül Kahraman

Direniyorum sensizliğe,
senden uzak kaldığım herşeye.
Dalgaların sesine, kulağımı,
simitin kokusuna, burnumu tıkıyorum,
Martıların ucuşuna,gözlerimi kapatıyorum
İçim acıyor!
Kahkahalarımız uzaklaşıyor
çok özlüyorum!

Köşe başında
nara atan umutlarımız bitiyor.
Sensiz kaldığım geceler de,
yıldızlar tek tek ölüyor,
Güneş doğumuna yaklaşmadan
Ay'ı terkediyor,
Yüreğim yanıyor,
sensizliğe, gözyaşlarım çare olmuyor
çok özlüyorum!

Yokluğun kör saatindeyim,
saniyeler koşarcasına
sessizliğime gidiyor.
Kokundaki sarhoşluğa,
Gülüşündeki mayhoşluğa hasretim,
Bir gelsen ah gelsen,
meczup hallerimi görsen sensiz,
nefessiz ıssız kalışlarıma dokunsan,
Kaybolduğum yalnızlığımdan
tutup çıkarsan
çok özlüyorum!

Aşk'ı ilmek ilmek nakşeden
Adamım yokluğunun zulmünü bitirsen.
Acılara cesaretli duruşumu yitiriyorum,
gömüldüğüm sensizlikten
çıkarıp yine hayat versen,
Sebebim var oluş amacım,yüreğini katıp
tekrar güneşim olsan,
İliklerime, damarlarıma kadar,
özlüyorum!

Gücümü inançlarımı,
sevilmeye olan özlemimi getir bana.
Anlatamam sevdam
Gözlerindeki doğuşumu,
aşkınla hayat buluşumu,
Seni beklediğim yerde martılara tutun,
dindir içimdeki yağmurları,
En sevdiğim mahkumiyetim
aşkını yüreğime prangala
Çok çok özlüyorum..!!!