Özlüyorum Şiiri - Mehmet Ali Onay

yalan yok;
özlüyorum

gurbet denen şey onsuzlukmuş
hasret dedikleri onun yokluğuymuş
ciğerimi kemiren onsuzlukmuş
yıkıntlardayım
harabeyim
ustasına mimarına
amelesine sövüyorum
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
ben şimdi neyim

gözlerimi kapıyorum
bir koşu çıkıp geliyor
sarılıyorum
saçlarını kokluyorum
öpüyorum öpüyorum öpüyorum
çok özlüyorum

sesi kulaklarımda
irkiliyorum
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
onsuzluktan geberiyorum

bilirdim böyle olacak
gidemezdim
bilirdim özlerim
bilirdim onu arayacak her yerde gözlerim
bilirdim bilirdim de
bu kadar da bilmezdim
bildiğime bilmediğime sövüyorum
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
kendimede kinlendim

yalan yok
seviyorum
resimlerini yırtıyorum
ismini siliyorum
gelmişine geçmişine sövüyorum
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
ne ettiyse eti
yinede
çoook seviyorum

bilirdim böyle olacak
gidemezdim
içim yanacak
paramparça olacak

kalbim
biliyordum kalbimi
biliyordum da
bu kadar da bilmezdim
gönlüme de ruhuma da sövüyorum
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
çıldırıyorum

yalan yok
olmuyor

onsuz bir yanım eksik
bir tarafım yok
günler kendi akışında değil
saatler duruk
şarkılar hüzünlü
türküler ayrılık
içim buruk
hayaller sönük
umutlar bitik
sövüyorum

suya ekmeğe küsmüşüm
masayı dövüyorum
kadehe şişeye sövüyorum
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
kahretsin olmuyor

yönüm dönmez o yana
yoluna sürmem
inat işte daha geri dönmem
hayret ben bu hayatı nasıl çekerim
aklıma geldikce gözleri sövüyorum
dudakları halleri
sövüyorum sövüyorum sövüyorum
hayret neden ölmüyorum

çoook özlüyorum

21 Aralık 2017