Özlüyorum Şiiri - Sabri Ergel

Kokusuna doyamadığım
Buğday rengi tenini
Vücudunun sembolü
Küçük siyah benini

Sarıldığımda çok hoşuna giden
O ince belini
Rüzgardan savrulan
Saçının her telini

Sevgiyle okşamayı unutan
O nazik elini
Bazen yılan gibi sokan
O sivri dilini

Utanınca kızaran
Alev gibi yanaklarını
Öpmeye doyamadığım
Volkan gibi dudaklarını
Sütun gibi bacaklarını
O dolgun kalçalarını

Kalbime ok gibi saplanan
Uzun kirpiklerini
Öpüşürken dudağımı ısıran
Sırma dişlerini

Seni seviyorum diyen
O tatlı sözlerini
Bakışlarını unutamadığım
O yeşil gözlerini özlüyorum.

Özlüyorum be yeşil gözlüm
Ben seni çok özlüyorum.

Aşık Sabri der ki;
O bitirmiş içinde sana olan sevgisini.
Sen ne söylersen söyle o hissetmiyor seni.
Yazma artık boşuna kandırma kendini.
İnandıramazsın, hayatı... ettiğin sevgilini.

(Tekirdağ 18 Şubat 2015)