Özlüyorum!
Ellerim şakaklarımda,
Konya’yı düşünüyorum!
Bundan elli yıl öncesini…
Çok özlüyorum;
Eski Konya evlerini,
Üzüm bağlarını,
Sağılan sütleri, temiz yağlarını,
Pekmez kaynatılan mekanları…
Mis gibi kokan tandır ekmeğini,
Etliekmeğini, yemeğini…
Konya’yı düşünüyorum;
Ptt önündeki kartpostalları,
Askerden, sevgiliye yazılan mektupları…
Kayalıparktaki; gazoz satıcılarını,
“çıtır simit” diye bağıranları,
Belediye otobüslerinin egzost kokularını…
Aymanas’ta; yazın tozdan,
Kışın karını, çamurunu,
Hasanköyünden gelen,
Kavun arabalarını…
Ben eski Konya’yı istiyorum!
Şehre gelip, Gevraki hanında,
Hasanşeyhli Mustafa amca mekanında,
Çay içmeyi, sohbet etmeyi özlüyorum!
Eski Konya’yı özlüyorum!
Dedikodusu olmayan,
Dost yüreklerin attığı,
Arkadaş canlısı Konya’yı…
KAZIM ÖZTÜRK 25 EKİM 2013
Kazim Öztürk 2Kayıt Tarihi : 24.10.2013 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan / kent ikilisi oldum olası şiirlerde başat odaklardan biridir.
Şair o kentle ilintili özel duygularını,duyumsayışlarını; düş ve düşüncelerini yaslandırır dizelerine.Böylelikle bir arınmadan,durulma durumundan geçerek rahatlar.
Konya ili ile ilintili kaleme aldığı bu şiirinde Sayın ÖZTÜRK oldukça başarılıydı ve ne'yi,nasıl diyeceğini çok iyi biliyordu.
İlgiyle okudum bu şiiri.Beğenilerimi bırakıyorum ve Değerli Kalem'i tebrikliyorum.
Nicelerine.Erdemle.
tebrikler ve paylaşımınız için teşekkürler.
saygımla.
TÜM YORUMLAR (9)