Özlüyorum Şiiri - Ziya Arabacı

özlemin dem vurduğu zamanın durduğu siyah geceden
şafak söküyor şehirde yavaş yavaş aydınlanıyor heryer
içimdeki hasret büyüyor sabır ediyorum sevdiğim
yakıyor yüreğimi yanıyor hasret acıtıyor dayanamıyorum
özledim sevdiğim gel gel artık aynı yerde bekliyorum

Gezdiğimiz yerleri dolaşıyorum anılar duruyor gözümün önünde
Yüreğim mahsun gözlerim dolu bakışlar anlamsız ellerim boş
Sokaklar sensiz ben sensiz hasret ateşten bir ok yüreğimde
Tükeniyorum azar azar yürüdüğümüz kaldırımda çaresizlikten
Esen rüzgarda kokunu arıyorum ama rüzgar bana esmiyor
özledim sevdiğim özledim bu hasretlik beni bitiriyor

Yuvasız kuşlar gibiyim sensiz sessiz ve ürkek
Gölgesinden korkar oldum çaresizim gelsen bir görsen
Hasret soldan vurur yaralar yaralarıma melhem ol gel
özledim bitanem gel sar sarmala beni bitsin bu özlem

Bilmezler sensizken nasılım ateşlerde yanarım
sensizken senle yaşarım seni yaşatırım
CANIMDAN ÇOK SEVERKEN bu hasretlik bitermi bilmem
Özledim sevdiğim sensiz nasılım bir bilsen

Sensiz nefes alamazken bu hasretlik neden
Aşkın la yandığım bu ayrılığa nasıl dayanırım ben
Neyleyim bu canı sen yoksan eger kızıyorum işte sana
Gel artık gel çok özledim seni bennn

ilk aşkım son durağım ölümüne sevdiğim hasretine yandiğim
Sonu olmayan sonsuz aşkımm...Aşkı ile yüreğimi yakanım
Yürek yaram ince sızım sensizliğe dayanamam
Zehir olur bu hayat sensiz erir giderim dermanım yok dayanamam.
bilmem seni daha nasıl seveyim nasıl dile getireyim
sadece yüreğimin sesini duy gel seni çok ama çok
ÖZLÜYORUM...