Keşke çocukken fazla mutlu olmayıp birazınıda bu zamanlara saklasaydım oyuncaklarımı oyunlarımı sokakdaki arkadaşlarımı birbirimizi kızdırdıgımız günleri burnumuz akdıgında kazagımıza sildigimiz kazaklarımızı bez bebekleri misketlerimi gaoz kapaklarımı nerden bilecekdikki hayatın bu denli acımasız ve hain oldugunu hep gülecegiz sanmışdık büyürkende sevdiklerimiz hep bizimle olur agaçlara çıkdıgımızda topladıgımız meyveler gibiyiz olgunlaşdık veee yere düşdük hey gidi hayat heyyyyy özlüyorum be eski günleri hayatın son demlerinde olsakda sanırım büyüdük ve yaşam bitdi... fatoş salman
Fatoş SalmanKayıt Tarihi : 1.12.2011 11:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatoş Salman](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/01/ozluyorum-217.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!