Yazılarını sevmiştim evet,
o yazılar o zaman benim ruhuma hitap ediyordu,
her mısrası,her satırı beni anlatıyordu,
ben kokuyordu,okurken ben o satırları,ben oluyordum,
ne çok isterdim bir yazındada beni anlatmanı,
ne çok isterdim kömür karası saçlarını öpmeyi,
ela gözlerinin içinde kaybolmayı,
sevgiyle tuttuğum ellerinin sıcaklığını özledim şimdilerde,
kahve yaptım dediğimde,en köpüklüsü benim olsun demeni,
elimi tutmasanda yanımda uzun uzun yürümeni,
sesini,nefesini,seni özledim.....
Ben en çok seni, senin yanındayken özledim....
Halada özlüyorum...
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yorgun Yüreğim](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/03/ozluyorum-181.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!