Seni kendi küllerimden doğurduğumda üzerimde tek idin, çoğaldıkça beni siliverdin, çiğnedin, yok saydın, görmedin, en derin yaraları açtın içimde hırsların uğruna. Şimdi kendi hiçliğinde bana döneceğin günün korkusunu yaşıyorsun, korkma ben seni ilk doğurduğum an gibi yine kollarıma alacağım sevgi ile. Çünkü sen benden çoğaldın yine bana dönüyorsun.
Murat TaliKayıt Tarihi : 7.5.2010 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!