Hak şehrinde kaybolmuşum,mülhak ım,Vedat' ım.
O kapılar ki sağırdır duyamaz,
Eşiğine varan bî-çârenin âvâzını.
Kördür göremez bir hâcetini.
O bî-çârenin şefâati’de,
Rûz-i Mahşer’de ne duyacak, ne de görecek,
O kapıların hîn-i hâcetini…
02-02-2009.
Hâcet…ihtiyaç,muhtaçlık.
Hîn-i hâcet…gerektiği zaman.
Rûz-i Mahşer…Kıyâmet günü.
Şefâat…yardım için arabuluculuk.
Âvâz…ses,sedâ.
Bî-çâre…zavallı,muhtaç.
Kayıt Tarihi : 2.2.2009 13:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!