Özlü 'Rubailer' Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

-I-
Yalan oldu yıllar, geçip gitti de,
Dökülmekte yaş gözlerimden yine,
Hüzünlendi gönlüm, bu hasret neden,
Süzülmekte yaş, yüzlerimden yere.
-II-
Gönül istiyor, bitmesin yıllarım,
Fakat olmuyor geçti, bak ağlarım,
Hüzünlendi gönlüm bu hasret neden,
Pınar oldu gözler’ de ben çağlarım.

-III-

Şu saçlarda kır yoktu hiç, önceden,
Zaman geçti kır düştü deyver neden,
Hüzünler yüzünden, solup durmuşum,
Vakitsiz yüzüm soldu gün görmeden.

-IV-

Ölürsem, garipmiş deyip ağlayın,
Giderken bu kimdir deyip sormayın,
Garip bir kulum ben çekip durmuşum,
Tutun tahta koldan, çabuk yollayın.

Vezin kalıbı:
Feûlün /Feûlün / Feûlün / Feûl

A.Yüksel Şanlı er
26 Kasım 2009-11-26
Ankara.