Bizi şimdiye çağıran öyküler suskun
Bir yaban tavşanı ölüme yakın
Akarsulara eğilmek yasak
Taze gül kokuları yitik
Soldurulan zincir anlarıdır uzayıp uzayıp giden
Sahile birer birer cam gibi düşen ardıç kuşları gibiyim
Vurabilsen beni
Yaralansam yarım kalsam
Tüm sensizliklere lanet tüm umutsuzluklara ağızlar dolusu küfür
Kaçıp kurtulmak gerek dibe çeken bu girdaptan
Yaşamaktan daha başka bir şey çünkü aşk…
Kavuştuğumuzda bitir ser sefillliğimi
Şakağımdan öp beni…
Yirmidörtşubatikibinondört
SAMSUN
Kayıt Tarihi : 24.2.2014 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiir...
emeğine yüreğine sağlık,
saygılarımla
Hele karşılığını bulmuşsa... Değmeyin keyfine... Şakağa konacak her öpücük, şakağa dayanan namludan daha bir etkilidir... Biri olsa olsa öldürür... O öpücük ise öleni diriltir...
Yaşamın yanlış kavşaklarında 'yaban tavşanı' gibiyiz... Ürkekliğimiz kendimizden mi? Yo... O ardıç kuşları gibi mevsimlik göçlere neden olan 'aitliğimiz...'
Anladığımı sanıyorum Değerli Dostum... Şiirini içtenlikle kutlarım...
TÜM YORUMLAR (7)