Uzun zaman sonra
İlk defa soluyorduk birbirimizi
Ben onun gözlerine daldım.
O beni saçlarımdan yakaladı.
Ben nefesini beklerken kulaklarımda,
O beni ciğerlerine çekti.
Dilsizde anlaşabiliyorduk.
Uyumadık sabaha kadar
O elini yüreğime koydu.
Bende elimi onun yüreğine
Yoruldu düşler
Kırılgandı bedenler
Yoksundu sözler.
Ve susmak
En doğrusuydu...
Doğan OrmankıranKayıt Tarihi : 28.4.2011 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan Ormankıran](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/28/ozleyis-70.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!