Özleyiş Şiiri - İsmail Bozdemir

saçlarının kokusuydu baharda güller
gözlerin Leylâ gözlerin bakışlarıma tuzak
yüreğim
hasret denizine attığın bir parça sünger
âh Leylâ vuslat ne kadar uzak

susuzluğumu gidermez ipildeyen yağmur
dağlar anlamaz beni denizler boğmaz
beklediğim sensin ey
oysa hayalin bile mağrur
bir sevdan alır beni Leylâ ateşler yakmaz

hasretin
bir bulutun saçlarını çözüşüdür gözlerimde
karanlığın gölgesi düşer de aydınlığa
bir serçe uykusu ödünç alıp sensiz gecelerimde
doğuşunu beklerim çölün güneşi Leylâ

sıcacık ürpertir içimi gözlerinin meltemi
şimdi zaman sensizlik sonrası biliyorum
kendini ele veren bir yalan gibi
gidiyorum
mataramda kum

(İzmir-25.05.1994) 20.47