Özleyiş Şiiri - Ayrılıklar Şairi84

Şimdi hangi nehrin dalgasındasın,
Beni de al beni de bırak mavi denizlerine,
Beklide bir köpüksün
Dalgalandıkça köpüren
Dalgalarla alabildiğine mutlusun.
Ben
yüreğimin ağırlığıyla batıyorum,
boğuluyorum…
Şimdi sen hangi koyda hangi limanda
yakamozlar altındasın,
Ben karanlık
Umutlarım yosun tutmakta…
Şimdi beklide kutuplarda bir kar tanesisin
Her şeyinle kendine özgü
her şeyinle ak pak,
Avuçlarım açık
Serçe parmağıma düşebilesin diye
Korkuyorum
Erirsin ben olursun diye…

Şimdi belki de
Toroslarda rüzgarsın,
Karaca oğlanların gönlüne esen,
Beklide en yanık sazın bam telisin,
Aşkın aşığın ilhamısın.


Şimdi belki de
Afrika’da bir çiçeksin keşif edilmemiş,
Bilmiyor ismini benden başka hiç kimse,
Kim bilir beklide rüyalarda bir sır…
Gizemli bir büyüsün,
Göremiyor benden başka hiç kimse.
Beklide bir yelkovan,bir akrep…
Zaman sanki sen oluyorsun
Tüm evreni kaplıyorsun.
Zamanın tüketemediği
An oluyorsun.

Bir zaman an geliyor
Her şey sen oluyorsun,
Sen oluyorsun uçan kuş
sen oluyorsun sıcak güneş
Bir bana konmuyorsun
Bir beni ısıtmaya yetmiyor ısın

Benim dallarımda yaz kış yemiş bulunmaz
Benim dallarım kırık
Benim yollarım umutsuzluğun karanlıkları
Söyle bana nasıl güneş istersin?
Beni tarif etmek zor,
sırlarına erdiğim günden beri,
Beni tarif etmek zor
Bilmiyor beni hiç kimse

Şimdi belki de
Venedik’te bir kayıktasın
Yağmur ıslatmış saçlarını
Ellerin soğukmu?
Üşüyor musun bilmiyorum.
Beklide bir yağmur damlasısın
Küçük ve sıcak…

Yağmur yağmaz bana
Yağmurlar hiç ıslatmadı beni,
Damlalardan korktum ben
Damlalarla yağmur oldum ben.


Sen şimdi belki de
Renk renk desen desen
Yeniden doğdun sadet içinde;
Yeniden doğdu bulutlar
Yeniden doğdu mevsimler.
Sen doğdukça ben öldüm,
Sen doğdukça çiçekler açtı
Siyah ve kırmızı…

Şimdi belki de
Duruldun mavileştin
Beklide bulut oldun şekli belirsiz,
Rüzgar sürükledi saçlarından
Estin
Estikçe derinleştin,estikçe sakinleştin.

Şimdi belki de
Bir uçurtma oldun
İpini kopartmış
Bir nokta oldun gökyüzünde,
Sonra kayboldun gözlerimden.
Koştum,haykırdım,ağladım,
Ben umutlarımı da böyle kaybettim.
Ben,umutlarımı da böyle verdim rüzgarlara.

Şimdi belki de
Pariste bir tabloya bakıyorsun
Gözlerin derinleşiyor
Yüzün kas katı kesiliyor birden,
Kanlar akıyor tablonun renklerinden
Hiçbir renk kapatmıyor
Hiçbir renk,hiçbir fırça
Gözlerini çizemiyor bana
Yeni doğmuş bir bebek gibi
Saf temiz ve umut dolu,
Oysa ben bir gözümü kaybettim…
Bir gözümü aşka verdim ben,
Diğer gözümü sana.

Şimdi belki de
Bir yıldızsın
Saman yolu yahut kainatın bir köşesinde,
Ben buluyorum
Milyonlarca yıldız arasından,
Ben görüyorum
Tek gözümle seni.
Ellerlimi uzatsam zor belki,
Bir yıldız olmak lazım…
Bir yıldız,
Uzakta ama sönük
Sana yakın olmak zor belki…

Şimdi belki de
Bir yunussun Hint okyanusunda
Bir kayboluyor bir çıkıyorsun,
Mavilerde nokta oluyorsun
Kayboluyorsun.

Şimdi belki de
Ağlıyorsun bir sinemada,
Gözlerinden dökülen yaşlarla büyüyorsun.
Damlalarla çoğalıyorsun
Artıyorsun.
Gözlerimi yakıyorsun.

Şimdi belki de
Çamlıca da bir tepede
Yıldızlara bakıyorsun.
Ellerine düşüyor çoban yıldızı
Okşuyorsun.
O küçülüyor sen büyüyorsun
Parlıyorsun.
Gözlerimi yakıyorsun.

Şimdi belki de
Maçka’dan geçiyorsun
Ellerin kınalı
Sabah rüzgarı üşütüyor ellerini
Ovuşturuyorsun
Ovuşturdukça üşüyorsun.
Yayılıyor güzelliğin
Bir sis gibi Maçka yollarına,
Yanan gönüllere teselli oluyor güzelliğin.
Umut oluyorsun.
Konuşuluyor güzelliğin dilden dile
Gönüllerde sevda
Dillerde,destan oluyorsun.

Şimdi beklide
Yaşlanmışsın
Zamana yenilmiş ellerin
Çizgiler beni çizmiş yüzünde
Derin ve boyun eğen yalnızlığına,
Fark edememişsin.
Fark edememişsin kaybedilenleri,
Yaşlandın,hissediyorsun.
Kimsecikler kalmadı yanında
Kimi bekliyorsun.
Terk etti en sevdiğin bulutlar seni
Çiçekler soldu
Rengi değişti tabiatın
Son nefesinde yine ben olacağım yanında
Bulutlara inat solan çiçeklere inat
Senle geleceğim,biliyorsun.

Şimdi belki de
Boğazda sonsuzluğu dinliyorsun,
Dalga sesleri,martı sesleri
Vapur acı öttürüyor düdüğünü
Derinleri dinlemiyorsun.
Bak güneş denize battı
kıp kırmızı oldu mavilikler,
Bir ses var.
bir ses var elbet
kulaklarda yankılanan
bir çocuk var içinde
kimsesiz,için için ağlayan.
sen martıları dinliyorsun,
sen dalgaları dinliyorsun,
duymuyorsun.

Sen şimdi beklide
eskimiş bir plaktan
eskimemiş bir şarkıyı dinliyorsun.
uzaklara gidiyorsun,
plağın gıcırtısıyla sararıyorsun…
Yok oluyorsun.
Gelemem diyorsun
Hep uzaklardayım diyorsun.
Yanındayım oysa yanındayım,bilmiyorsun.
Sen şimdi belki de
Görüpte hatırlayamadığım
Rüyalarımdasın.
Rüyalarda da hep uzak
Hep sisli ve karanlık geçtiğin yollar.
Yürümek korkutmuyor beni
Yürümek kolay
Dağları denizleri aşmak,
Ölmek kolay.
Bir şey titretiyor beni,
Diken diken oluyor tüylerim
Bir şey korkutuyor beni
Bir şey,biliyorsun.

Şimdi belki de
Kaf dağının arkasındasın
Masallar anlatıyorsun.
Hayallerimin erştiği anda sana,
Birden yok oluyorsun,
Masal oluyorsun.
Senle dalıyorum uykuya
Senle dalıyor uykuya
En sevdiğim çiçekler.
Kainat kapattı gözlerini
Söye bana,sen neden uyumuyorsun.

Şimdi belki de
Ağrı dağının tepesinde
Gün doğumunu izliyorsun,
Ben ise gün batımını
Işıklar sönüyor kuşlar susuyor,
Sanki tabiat dört mevsimi birden yaşıyor.
Bu hangi mevsim
Bu hangi mevsimin rüzgarı?
Umutlarımı neden almıyor
Neden beni de bırakmıyor bir dağ yamacına?
Biliyorum,
Şu anda sen de üşüyorsun.

Şimdi belki de
Son baharda bir yapraksın.
Düşmüyorsun dalından
Yağmura ve rüzgara inat,
Korkuyorsun.
Yanmaktan korkuyorsun
Yok olmaktan korkuyorsun.
Düşersen ben tutacağım,
Biliyorsun.
Yanarsan ben de yanacağım,
Biliyorsun.

Şimdi belki de
Bir sahilde yürüyorsun,
senle yürüyor denizler
senle yürüyor güneş
belli belirsiz mavileşiyorsun,
dalgalarla vuruyorsun kumsala,
dalgalarla gidiyorsun.
Tutmak isterken ufalanıyorsun
Kum oluyorsun.
Dalgalarla martılarla
Gidiyorsun.

Dalgaları yenemedim ben
Martılara küstüm
Bıraktıkça dalgalara kendimi
Aynı yere geldim
Aynı yerde saplandım.
Martılar kandırdı beni
Sensizlik yolum oldu benim,
Karanlıklar adresim.
Renklerimi kaybettim ben
Gök kuşağını seremeyeceğim artık yollarına,
Üzgünüm…
Şiir yazamayacağım artık sayfalar dolu.
Dört yanımı sarmış bir şeyler
Tarif edemiyorum.
Anlatamıyorum sana,
Anlatamıyorum bir şey gördüm ben
Tek gözümle,
anlamıyorsun
Sen görmüyorsun.
Şimdi belki de
Bir harfsin veya bir kelime,
Her şeyi anlatan
Her şeyi kaplayan tek kelime,
Aşksın sevgisin
Mutluluksun beklide,
Kelimeler yetmiyor
Düğümleniyor boğazımda,
Boğuluyorum…
Uzaktan biri çağırıyor beni
Bak,dinle; biri gel diyor
Bitsin artık her şey.
Bir ses var kulaklarımda çınlayan,
biri gel diyor
ben koşup sana geliyorum.
Sen dalgalara gidiyorsun.
Sen,martılarla gidiyorsun.

Şimdi belki de
Bir bankta oturuyorsun
Görüyorsun tüm dünyayı,
Bütün çirkinlikleri güzelleştiriyorsun.
Güzel oluyor senle her renk her koku,
Umutsuzluklarda çoğalıyorsun
Umut oluyorsun.
Dua oluyorsun Malazgirt ovasında
Zeusun dudaklarının arasında oluyorsun.
Gözleri bağlanmış kardelenlerin
Zamansız mevsimler dolaşıyor kapımda
Söyle bana
Kaç mevsim daha bekleyeyim kapında
Söyle bana
Kaç sonbahar daha sararayım dalımda?
-Çekilin mevsimler bir yana
-Kayın yıldızlar…
Sen gidiyorsun.
Sen,
ellerimden kayıyorsun.

Şimdi belki de
Sen de düşünüyorsun bir şeyleri
Benim gibi sen de özlüyorsun
Mutluluğu unutmuş kardelenleri,
Kim bilir belki
Belki siyah noktalar çiziyorsun gökyüzüne
Güllere su veriyorsun.
Sarılardan kırmızı siyahlardan mavi yapıyorsun
Ellerinle masumlaşıyor varlıklar
En sert kayalar ufalanıyor ellerinde
En koyu nehirler duruluyor gözlerinle
Kanıyorsun.
İçinde kanıyor bir şeyler
Biri var diyorum
Biri var,gel diyen
Anlamıyorsun.
Her gece aynı sesle uyanıyorum
Her gece bir rüya görmek için
Kapatıyorum gözlerimi,
Gelmiyorsun.
Biri geliyor bir şeyler anlatıyor
Gel diyor her şey bitecek
Ben koşup sana geliyorum
Sen yine martılara gidiyorsun.

Şimdi belki de
Hasan Polat bulvarında yürüyorsun
Boş sokaklardan geçiyorsun,
Bir kaldırımları bir lambaları sayıyorsun
Bir tren geçiyor yanından
Bir otobüs bir taksi
Hiç birini duymuyorsun.
Beklide hala aynı filimdesin,
Beklide hala aynı limanda
Sonra duman oluyorsun uzaklarda
Sonra kıp kızıl oluyor gözlerim
Kıp kızıl oluyor deniz,
Kayalara çarpıyor dizlerim
Martılar tek gözümü gagalıyor.
Her şey bir anda simsiyah oluyor.
Her şey bir anda,sen oluyorsun.

Şimdi belki de
yanımdasın
neden ellerim boşluğu hissediyor sadece?
Her yer karanlık,
Her şey nokta nota
Umutlarımı zincirliyorsun
Tek gözümü alıyorsun benden.
Söyle yollarını
Ufukların söyle
Limanlarını söyle,
Söyle ki ufuklar benim olsun
Söyle ki yolların,ölüm olsun.

Hasret kırmızıları filizlendi yüreğimden
Bir kara kedi geçti yanımdan
Bir nehirde yıkandım kan kırmızı,
Görüyorum,
Bir şeylere gidiyorsun.
Dalgalarla martılarla gidiyorsun.


Şimdi beklide
Bir gülsün,
Açılmayı bekleyen
Bense kardelen
Karlı bir dağ yamacında
Soğuğa ve rüzgara mahkum.
Açıyorum
Her şeye rağmen açıyorum
Arkamda umutlar sevgiler açıyor.
Ben seni bekliyorum.
Ben tek gözüm sana bakıyorum hala
Görüyorsun…